Niek Heizenberg
MS & Ervaringsverhalen
Gepubliceerd: 30 december 2019
Iets waar ik maar moeilijk aan kan wennen, of zelfs maarmee om kan gaan bij MS, is die fucking vermoeidheid. Je slaapt zoveel uurtjes als je maar kan, maar wordt altijd uitgeput wakker. Je lichaam is elke dag, de hele dag, met zichzelf tegen zichzelf in gevecht. En dat kost bakken vol energie. Voor iemand die gezond is, is dat waarschijnlijk niet goed voor te stellen. Die wordt wakker, fris en fruitig, en compleet uitgerust. Energielevel 500 en knallen!
Graven, graven en nog eens graven
Iemand met MS wordt wakker, kapot en gesloopt. Energielevel 36 en niet vooruit te branden. Een gezond iemand gaat lekker aan de slag en als hij/zij moe wordt dan rust hij/zij even een paar minuutjes en gaat weer verder. Met MS werkt dat dus niet. Als het op is, dan is het echt op. De Bodem is een plek die je eigenlijk nooit wilt bereiken.
Als het op is, is het echt op
In tegenstelling tot sporters die er helemaal doorheen zitten, zo verschrikkelijk diep gaan en dan tot Extreme Prestaties komen, gaat een MS-ertje gewoon smerig hard op z’n bek en moet maar hopen er ooit weer bovenop te komen. En als je energie op is, dan is het echt op.
Dan werken je spieren niet meer om je te verplaatsen. Dan werkt je hoofd niet om te denken. Dan zijn je ogen niet instaat om te focussen. Maar erger nog: Je spijsvertering heeft geen energie om voedsel te verteren. Ademhalen kost je eigenlijk te veel energie. Belangrijke processen die zich afspelen in je lichaam om je in leven te houden krijgen niet de energie die ze nodig hebben om te kunnen functioneren. Dat is dus wanneer je in de Gevarenzone bent beland.
Steek al die Motiverende Sport Quotes dus maar in je fucking reet, als ik dat zou doen dan beland ik weer op de Spoedeisende Hulp aan de infusen en irritant piepende monitors. *Been there, done that, not doing that tomorrow!!!* Dat is sowieso een punt. Dat ‘Able-isme’… Het idee dat iedereen maar gezond, gelukkig en bekwaam moet zijn.
De healthies kunnen alles vol overtuiging roepen
Daarop volgend dat je als Gezond Mens gewoon alles maar mag zeggen over mensen die meer moeite hebben met functioneren. Op elk vlak. Die healthies kunnen gewoon vol overtuiging roepen dat je alles kan ‘*als je maar wilt!!!*’ Ja echt hoor. Als je maar ‘*de juiste attitude hebt!!!*’. En anders ben je gewoon een fucking loser en is het je eigen schuld. Een gezonde mind in een gezond lichaam.
Nou….. Ik heb dus een verrotte geest in een verrot lichaam. Ga me daar heus niet voor schamen. Zou je dat tegen een Stephen Hawking zeggen? Vanuit een Gezond Mens gezien is hij natuurlijk een totale loser. Die gast kan helemaal niets! Niet lopen, niet rukken. Niet rennen, springen, crossfitten, geen fucking Obstacle Runs. Zouden die Gezonde Mensen dan denken dat het zijn eigen schuld is?
Dat zij Meer Waard zijn voor de wereld dan hij? Vanuit zijn oogpunt kan ik me voorstellen dat hij denkt dat hij gevangen is in een wereld vol idioten. Dat hij misschien niet kan rennen, springen of zelfs maar kan praten, maar dat hij tenminste kan denken. En dat is iets wat je maar zelden ziet bij Normale/ Gezonde Mensen.
Afwijken van de norm is totaal onwenselijk
Let er maar eens op, hoeveel taalgebruik er is om aan te geven dat Anders Zijn iets onwenselijks is voor de Gewone Mens. Dat hoor je overal en elke dag. In nieuwsberichten dat iets ervoor zorgt dat ‘*de economie verlamd is*’. In reclame berichten dat je alleen bij die ene winkel wat moet kopen onder het motto ‘*ik ben toch niet gek!*’
Voor alles wat niet binnen het ideaal plaatje van de Normale Mens valt hebben ze wel iets verzonnen om het maar Heel Erg Duidelijk te maken dat afwijken van de Norm totaal onwenselijk is en luidkeels afgekeurd mag worden. ‘*Hij is compleet achterlijk*.’ ‘*Wat een enorme mongool is dat!*’
Validisme is van het zelfde soort als racisme en seksisme. Alleen is het nog algemeen geaccepteerd. Spreek er maar eens iemand op aan en je zult dezelfde dingen horen die een racist of een seksist zegt: ‘*trek het je niet zo aan*’, ‘*zo heb ik dat helemaal bedoeld*’, ‘*het is gewoon een uitdrukking*’, ‘*iedereen zegt dat*’, ‘*het is gewoon een onderdeel van Onze Cultuur*.’ Nou ja, je snapt het wel.
Ik dacht: verdorie WAT is dit weer een “de spijker op zijn kop” verhaal, luid en duidelijk geschreven, WAARNA ik pas zag en dus aangenaam verrast was, dat het (natuurlijk) weer van jou afkomstig is NIEK.