Allereerst dank jullie wel voor de hartelijke bemoedigende wensen die jullie op het eerste deel hebben gegeven! Heel lief! Ondertussen zijn Aika en ik al weer een tijdje op pad. We zijn inmiddels in Noorwegen en ik geniet daar enorm van. “Mijn” taal weer spreken, de ruimte, de stilte, de natuur, de haarspeldbochten, watervallen en gewoon het gevoel van vrij zijn. Even niet “ziek” zijn…
Zo goed of slecht (hoe je het bekijken wilt 🙈) als elke nacht is gebroken. Of dat nou komt door mijn snurkende man, mijn nachtelijke zeik affaire met het toilet of een verstopte neus… Jeuk uurtjes zijn ook heel populair of gewoon wakker worden om niks omdat dat blijkbaar gewoon kan. Elke nacht is het raak, ik kan me niet heugen wanneer mijn laatste 8 uur ononderbroken slaap is geweest.
Vorige week konden jullie het eerste deel lezen van het verhaal van Marcia. Vandaag gaat zij verder waar ze vorige week is gebleven. Haar vriend ‘dwingt’ Marcia toch om haar bril op te halen in verband met de verslechtering van haar zicht. Ook had hij eerder gehoord over Multiple Sclerose en de symptomen waar Marcia nu last van heeft neigen toch wel erg naar MS, vond hij…
