
Marcel Pothuizen
MS & Evenementen
Gepubliceerd: 14 september 2019
Wanneer iemand in jouw omgeving MS krijgt dan ontstaat er verslagenheid. Een machteloosheid. Een zus die ziek is - chronisch ziek - en jij, als broer, kan er niets aan doen. Als je dan toch een steentje kan bijdrage door middel van een sponsorloop, dan ga je dat doen. Net als Marcel.
Marcel rent voor MS
Mijn naam is Marcel Pothuizen en sinds juni 2015 is bij mijn zus de ziekte MS geconstateerd. Voor die tijd werkte ik in het medische vak en was ik niet zo bekend met deze ziekte. In het begin dacht ik zelfs dat het wel mee zou vallen. Maar... na deze diagnose ben ik me goed gaan inlezen... En schrok... Er was geen echt medicijn.
Ik wist dat dat voor mij de aangelegenheid was om eindelijk iets te doen.
In de tijd die daarop volgde kon ik, als we bij een MS patiënt kwamen, mijn hoofd er maar moeilijk bijhouden. Ik voelde mij als broer machteloos. Je wilt immers je zus helpen. Maar er is op het medische vlak niets wat je kunt doen.
Nu een paar jaar later is dat niet anders. Het is juist erger geworden. Ik merk hoe mijn zus achteruit gaat. En ik zie wat voor impact dat heeft op haar en haar gezin. En ook op mijn ouders. Nogmaals, je voelt je zo machteloos. Nadat na de diagnose bij mijn zus werd geconstateerd, liep ik op mijn werk PTSS op en kwam ik in therapie. Daar werd mij geadviseerd om een uitlaatklep te zoeken. Dit vond ik in het lopen.
Uren en uren heb ik door bossen en over dijken gelopen. Mijn hoofd leegmaken. De vierdaagse van Nijmegen en kennedymarsen werden voor mij een regelmaat. Tot ik op een moment gewezen werd op de MSmotion actie. 5 of 10 km lopen (of hardlopen). Ik wist dat dat voor mij de aangelegenheid was om eindelijk iets te doen.
Langzaam maar zeker merk je dat MS eindelijk een gezicht krijgt...
Met een stel vrienden (waarvan er ook 2 ms hebben) hebben we ons ingeschreven. Hebben we sponsoren gezocht en zijn we aan de wandel gegaan. Dit was voor ons zo geslaagd dat we hierna nog vele keren hebben meegedaan. Ik heb dan de MS motion zien groeien in organisatie.
Ik vind het leuk om te zien dat er nu meerdere edities zijn en dat je dus ook op andere plaatsten kan lopen. En waar je in het begin vaak alleen familie mee ziet lopen, zie je steeds vaker hele vriendenteams meelopen. Een heel, heel mooi gebaar. Langzaam maar zeker merk je dat MS eindelijk een gezicht krijgt en dat er tijdens de MS motions hele mooie bedragen opgehaald worden. Iedereen op zijn of haar eigen tempo maar met 1 doel.
Sinds begin dit jaar ben ik mezelf meer gaan toespitsen op het hardlopen. Afgelopen mei heb ik voor het eerst de 10km in Almere meegedaan. Iets dat zeker een vervolg gaat krijgen want ik ben nu bezig met de voorbereidingen voor de dam-tot-damloop op 22 september. Deze loop ik voor de stichting MSresearch. Ik hoop dat we hier dan ook een mooi bedrag bij elkaar halen en MS ook hier een gezicht kunnen geven. Ik kan op deze manier een steentje bijdagen bij het onderzoek naar MS.
Ik wens iedereen bij de komende MS motion dan ook heel veel plezier!!
Groet, Marcel