Babet Kuckelkorn
MS & Ervaringsverhalen
Gepubliceerd: 5 juni 2023
Babet is soms moe. Helaas voelt ze niet altijd de ruimte om eraan toe te geven, erover te praten of er eerlijk over te zijn. Het voelt als een taboe. Ze schreef er, geheel in haar eigen stijl, een verhaaltje over!
Moetaboe
Haat aan moe.. boe boe boe!!!
Grafteringtyfus moe! Ik haat haat haat het..
Moe haat ik, als je ziet dat het nog maar 2 uur 's middags is.
Haat als ik geen boekje voor kan lezen, en nog meer haat dat ik gezellig zijn niet meer op kan brengen.
Wat ik nog meer haat is moe wakker worden en nog erger als iemand benoemt dat jij moe bent. Of al weet wanneer je moe gaat zijn of denkt hetzelfde moe te zijn.
Net als dat liedje van Kylie Minogue waar ik nu niet op kom door: moe. Dat lied dat als je het hoort het niet meer uit je kop gaat net als iemand het woord moe zegt en het niet meer los komt. Nu ben je dus moe en komt het er niet meer uit vandaag.
Haat aan moe nananananaaaa.
Moe zoals een zeurend kind om een ijsje, en dat je toegeeft en een ijsje geeft, en vervolgens het ijsje te koud is.
Haat toegeven aan moe en vervolgens dus niet kunnen slapen.. moedeloos.
Haat aan moe om het er steeds over heen zetten om er niet doorheen te willen gaan.
Niks is leuk aan moe, niets. Moe moet maar eens gaan, maar gaat niet. Ik moet moed..
Lieve Babette, als ik je zo zie op het werk zou je niet zeggen dat je vaak moe bent van het moe zijn…..zoals Ik lees valt het echt niet mee voor je om met MS te leven, zo te zien ben je echte doorbijter en laat je je niet kennen petje af hoor sterkte ermee, liefs Jur
Ja, ik ben moe, maar ik wil het er niet iedere keer er overhebben, mensen voelen het ook niet aan, soms wel, maar vaak niet,moe dat ik niet gewoon mee kan draaien in de maatschappij,..en als ik wat wil, dat ik er van tevoren goed over na moet denken,
Hoe ik het aanpak, en wat ik daar voor nodig heb.
En dat mijn partner wel even met me ik wik trekken, maar niet zijn leven lang,
Dan mag ik het zelf weer uitzoeken,
En dat ik super vriendelijk moet zijn, anders krijg ik helemaal niiets voor elkaar, ook al ben je honds moe,
En balen dat er wel stappen gezet zijn om MS oo te lossen, maar dat zijn voor mij iniminimeuzen stapjes, en de weten schap heeft het over mail palen,
En dat “vrienden” mij wil willen helpen, met cannabis,he,maar ik heb geen pijn, die vullen het zelf in wat ik nodig heb, schokkend, vind ik dit.
,wel heb ik een beetje spasme,en met rekken en strekken kom ik dan al heel eend, …wel dagelijks herhalen, ook dit gaat nooit meer weg.
Lieve Babet,
Ik ben Rebekka Wörmann en voel me enorm gezien door al je verhalen. Ik ben ook het pad op van voeding en gebalanceerd leven maar stoot op een medische wereld die behoorlijk dwingend mijn weg afkeurt.
Ik ben opzoek naar iemand waarmee ik informatie kan uitwisselen. Heb jij daar tijd voor in je drukke bestaan?
Je zou mij er enorm blij mee maken.
Rake woorden en goed omschreven… precies zoals het (soms) voelt!!
Lieve Babet,
o, het is zo herkenbaar. Moe zijn (inmiddels 27 jaar MS) Je beschrijft het zo echt.
Als je moe bent, dan niets kunnen en niets moeten willen. En toch is er iets merkwaardigs aan moeheid. De meeste mensen leven zo gehaast. Het geeft mij de tijd voor zelfreflectie. Mensen toelaten die echt om je geven. Nadenken over de invulling van een leuke dag. En steeds weer voelen dat je goed met jezelf kan leven. Wie kan dat tegenwoordig allemaal van zichzelf zeggen?
Ja raak. Zo n dag en soms dagen. Naar, schuldig voelen en ook daar te moe voor.Absurd wat t doet met kop en lijf. Rust,niks doen, op bed met thee en dat uren.