Wij en MS

Petra Rutten van Middelkoop

MS & Partner

Gepubliceerd: 4 augustus 2017

Om te beginnen; ik heet Petra, ik ben 52 jaar en getrouwd met Frans. Frans is 61 jaar en samen hebben wij 2 kinderen van 30 en 24 jaar. Frans heeft jarenlang problemen gehad met hernia's en hierdoor diverse operaties gehad. 

Wij en MS

Daarnaast ook scepsis aanvallen, echter nooit bekend waardoor dit kwam. In 2006 heeft hij zijn laatste hernia operatie gehad en daarna alleen maar pijn!

En ik denk dat veel partners dat wel herkennen; moeilijk gedrag, buien en vaak weinig empathie.

Uitvallen, last van zijn darmen en blaas. In 2012, op zijn werk kon hij niet meer opstaan. Hij werkte in een hotel/spa als onderhoudsmonteur zwembad en sauna. Daarbuiten was hij gastheer in het Paard van Troje in Den Haag waar hij al 34 jaar drie á vier  nachten per week werkte. Dus een drukke baas...

Hij werd opgenomen in Delft en daar kwamen ze erachter dat er in 2006 een rugpunctie was gedaan en dat er symptomen van MS waren geconstateerd. Maar de neuroloog ging met pensioen en was het vergeten in zijn dossier te zetten, dus in 2012 kwam alles naar boven; Progressieve MS. Een prednisonkuur van 5 dagen gehad en hij knapte aardig op. 18 weken intern opgenomen in Sophia revalidatie om hem van nul weer terug te brengen naar een redelijk  niveau.

Hedendaags is hij redelijk stabiel met wel steeds wat problemen erbij. Slikproblemen, moeilijk lopen dus de rolstoel is aangepast naar elektrisch, vaak ziekenhuis in en uit omdat hij nierstenen aanmaakt dus bloed plast... Dus alles wordt er niet makkelijker op... En ik denk dat veel partners dat wel herkennen; moeilijk gedrag, buien en vaak weinig empathie. Alleen wat hij zelf vindt en dat maakt het soms lastig. Niks spontaan kunnen. Hij slaapt elke middag en raakt snel vermoeid in een drukke omgeving. We maken er wel wat van, hoor!

Dat  lijkt me wel even lekker om even tegen mekaar aan te zeiken...

We gaan op vakantie en dat is ook wel een ding, hoor. Het vliegen bijvoorbeeld, maar we doen het wel! Al lig ik dan wel vaak alleen op het strand of zwembad want 's middags slaapt Frans. Maar ik klets makkelijk dus ook dat is geen probleem en dan kan ik even bijtanken!

Wat ik zelf lastig vind is om grenzen te stellen maar vaak moet je dat wel doen anders loop je jezelf voor bij. Ook vind ik dat er weinig gesprek groepjes zijn voor partners. Dat  lijkt me wel even lekker om even tegen mekaar aan te zeiken... Zo op een forum klets je tegen mensen die je niet kent en ik ben meer van face to face... Dit is mijn verhaal. Ik kan nog wel 5 A4tjes schrijven maar ik stop...

Groetjes Petra

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

  • Ina schreef:

    Petra, jouw verhaal is zo herkenbaar. Ik maak het zelfde mee. Mijn man heeft al 34 jaar MS. Wordt dit jaar 70 jaar. Zeker de laatste jaren gaat het steeds minder met hem. Het reageren, korte lontje, weinig empathie, moe, pijn.
    Vakanties, tijd samen gaat steeds anders worden, weer inleveren van beide kanten.
    Moeilijk soms.

  • Over de drempel…

    Marien Faasse

    Het korte maar indrukwekkende verhaal van Marien. Over de aanvraag van een rolstoel. Over zijn vriendin die herstellende is van gezondheids-dingen. Een verhaal over tr... › Lees meer

    IVA-aanvraag

    Gonny

    Oktober 2017 kreeg ik een terugval, zonder dat het een echte schub was. Daarna kon ik slechter lopen, hoewel dit later weer wat bijtrok en had ik ineens erg veel last ... › Lees meer