Coronavirus? Je past je aan..!

Door alle MS medicatie zijn mijn lymfofuckertjes chronisch te laag. Na de laatste Lemmy behandeling bleven ze zich vijf maanden ergens verstoppen in mijn zieke lijf en daardoor steken op 0,1. Nu zit ik op 0,3 en denk ik dat het voldoende is om weer een beetje te functioneren.

Je past je aan, verandert gedrag en gewoonten en dan valt het allemaal best vol te houden.

Nu zal dat iemand die zelf niet ziek is, geen zak schelen. Het zal je ook niets zeggen waarschijnlijk. Google is je vriend, dus als je denkt <Theo&Thea Stemmetje> "Goh hoe zit dat nou eigenlijk?" </Theo&Thea Stemmetje>, dan zie je snel dat het minimaal op 1,0 moet zitten en alles onder die waarde een afweerstoornis is.

Bij een ontsteking of koorts, een hoestje of zwerende vinger, moet ik onmiddellijk opgenomen worden.

Zo gaat het al sinds maart 2017, het is niet gemakkelijk. Volkomen kut is het ook niet.
Je past je aan, verandert gedrag en gewoonten en dan valt het allemaal best vol te houden.

En ergens moet ik ook wel erg hard lachen om al die angsten nu. Al die gezonde, niet-gehandicapte, mensen die nu plotsklaps in hun broek schijten omdat ze vrezen ziek te worden. In mijn hoofd klinken de gemene opmerkingen bij elk paniek bericht dat ik lees. "Heb je wel eens aan yoga gedacht?" "Minder vlees/ zuivel/ gluten eten?" "Probeer eens COVID-19 weg te mediteren." "Misschien zit het allemaal alleen maar in je hoofd." "Geurkaars kopen?"

Je doet het niet, al is het nog zo verleidelijk.

Aangezien ik niet meer kan werken en mijn vrouw wel, laten we al minstens twee jaar de week-boodschappen thuis bezorgen. Dat is handig en de extra centen die het kost, verdien je zo terug omdat je geen impuls aankopen meer doet.

Toen ik de berichten las over hamsterende idioten, foto's van lege schappen in de supermarkten zag (en echt... als jij 12 pakken met 24 rollen pleepapier hebt gekocht, zou je niet beter even naar de huisarts gaan?), rijen en bestormingen, vechtpartijen om een blik bonen, dacht ik alleen "Weten die mensen niet dat je het ook kan laten bezorgen?"

De tweede dag dat mensen thuis moesten blijven, dat scholen gesloten werden, zag ik al hele volksstammen gestoord worden.
Nagenoeg iedereen verplicht een extra vakantie, en geen leuke plekken om heen te gaan. Geen sport, geen kroegen, geen muziekfeesten. Alleen onmiddellijke verveling.

Welkom in de Wereld der Chronisch zieke. Het is niet gemakkelijk. Volkomen kut is het ook niet.
Je past je aan, verandert gedrag en gewoonten en dan valt het allemaal best vol te houden.

Enige voordeel voor jullie: Het gaat weer voorbij.

Die luxe heb ik niet, ik heb al jaren geleden de hoop om ooit weer beter te worden op moeten geven. Dat zit er gewoon niet in, hoeveel ik ook mediteer of geurkaarsen ik koop. Bovendien, als je al niet bang was voor een griepje en geen griepprik haalde, dan is dat Corona al helemaal geen bedreiging voor je.

Voor mij zijn ze dat allebei wel. Grote Bedreigingen. Maar toch hoor je me daar niet over piepen.

Ik ben juist wel blij met Corona. Echt. Eindelijk wassen mensen een keer hun handen. Zijn veel voorzichtiger met lukraak hoesten en niezen. Het is alsof alle viezerikken naar hun kamer zijn gestuurd om even goed na te denken over wat ze allemaal gedaan hadden.

We hebben al meer dan een week nergens meer paracetamol zien liggen!

Hoe lang dat gaat duren weet nog niemand natuurlijk. Dat ligt eraan hoe goed mensen luisteren naar de aanwijzingen van het RIVM en hoe hysterisch de regering gaat doen onder druk van de, op dit moment, compleet doorgedraaide burger.

Ik snap best dat COVID-19 voor velen akelig is. Dat het niet gemakkelijk is. Volkomen kut is het ook niet.
Je past je aan, verandert gedrag en gewoonten en dan valt het allemaal best vol te houden.

Maar doe godverredomme even normaal met dat gehamster. We hebben al meer dan een week nergens meer paracetamol zien liggen en de site van de Jumbo is of overbelast of er zijn geen data meer beschikbaar om te bestellen.

En dat vind ik dan wel Volkomen Kut.
Bedankt allemaal.

Niek schreef meerdere verhalen voor Platform MS, altijd recht door zee en zonder schaamte. Voor velen zijn zijn verhalen herkenbaar, hij was een steun voor veel lotgenoten.
Niek is begin 2021 overleden. Uit eerbetoon blijven zijn verhalen te lezen op onze website. Bedankt voor alles, Niek!