Onzichtbaar

Ik doe elke ochtend mijn haar en make up... ik zie eruit of ik gewoon een gezonde meid ben. Dat krijg ik ook geregeld te horen...lekker de trap nemen met je gezonde benen...of in random situaties te horen krijgen: ja zo een gezonde jonge meid als jij! Ik neem ook het liefst de trap maar soms lukt dat gewoon even niet als er dan een lift is neem ik liever de lift.

Mensen weten je verhaal niet door naar je te kijken

Ik heb een invalidekaart voor mijn auto... door die kaart heb ik (toen ik nog zelf volop reed) de nodige middelvingers wel gehad en vergeet de mensen niet die dan helemaal naar me toe kwamen rijden om even te vertellen dat dat een invalide plek is...🤦‍♀️ Wat ik zelf nog altijd heel moeilijk vind is als ik dan bij de kapper zit en diegene die me knipt vraagt... lekker daggie vrij?

Tja wat ga je dan zeggen? Ik heb het 1 keer gezegd dat ik niet werk en zo kwam het verhaal aan het rollen en voordat je het weet zie je die gezichtsuitdrukking veranderen in een zorg/medelij stand. Ik vind het heel moeilijk dat iemand zo naar me kijkt ook van mijn directe omgeving. Zo kijk ik ook niet en zo zwaarmoedig hoeft dat gesprek ook niet te zijn. Dus ik zeg eigenlijk nu altijd maar: ja! lekker daggie vrij, dochterlief lekker op school blablabla.

Veel mensen denken ook dat als ik zeg dat ik 100% ben afgekeurd dat ik dus de hele dag thuis ben en tv aan het kijken ben en verders niks doe. Dat is natuurlijk niet zo, ik ben heel druk op mijn eigen manier en vaak in de ochtenden helemaal niet thuis... de tv gaat hier aan het einde van de dag pas aan. Ik sport, doe de boodschappen, het huishouden, oppassen en natuurlijk niet te vergeten gezellig naar oma 😁

Wat dat betreft kan je denk ik beter een been breken, dan zie je wat iemand mankeert... Mensen weten je verhaal niet door naar je te kijken. Dat dus...